Wetten zijn vaak moeilijk te begrijpen.

De taal van de wetten is moeilijk.

Als je een moeilijke tekst verandert in een begrijpelijke tekst,

wordt dat vaak “Jip en Janneke taal” genoemd.

Hieronder staan een paar voorbeelden.

Artikel 1

Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld.

Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of

op welke grond dan ook, is niet toegestaan.

'Jip en Janneke taal'

Iedereen in Nederland is gelijk.

Daarom mag je niet discrimineren, bijvoorbeeld omdat hij of zij een andere godsdienst of

mening heeft dan jij.

Je moet iedereen gelijk behandelen. Ook als iemand een andere huidskleur heeft.

Ook of het nu een man of een vrouw is.

Artikel 6

Ieder heeft het recht zijn godsdienst of levensovertuiging, individueel of in gemeenschap

met anderen, vrij te belijden, behoudens ieders verantwoordelijkheid volgens de wet.

'Jip en Janneke taal'

Iedereen in Nederland mag geloven wat hij of zij wil.

Artikel 7

7.1 Niemand heeft voorafgaand verlof nodig om door de drukpers gedachten of gevoelens te openbaren, behoudens ieders verantwoordelijkheid volgens de wet. 

7.2 De wet stelt regels omtrent radio en televisie.

Er is geen voorafgaand toezicht op de inhoud van een radio- of televisie-uitzending.

7.3 Voor het openbaren van gedachten of gevoelens door andere dan in de voorgaande leden genoemde middelen heeft niemand voorafgaand verlof nodig wegens de inhoud daarvan, behoudens ieders verantwoordelijkheid volgens de wet. De wet kan het geven van vertoningen toegankelijk voor personen jonger dan zestien jaar regelen ter bescherming van de goede zeden.

'Jip en Janneke taal'

De vrijheid van meningsuiting is erg belangrijk.

Daarom mag iedereen via de krant, internet, de t.v of de radio laten horen wat hij of zij vindt.

Hierbij moet je er wel rekening mee houden dat je geen dingen mag doen

die niet van de wet mogen.

Bijvoorbeeld: je mag iemand niet uitschelden of bedreigen.

Er bestaan regels voor de radio en de televisie,

maar de regering zal niet van te voren iets verbieden.

Om kinderen onder de zestien te beschermen mogen ze sommige programma’s

nog niet bekijken. Dit gebeurt met de Kijkwijzer.

Aan het logo kun je zien of je al oud genoeg bent om dit te kunnen bekijken